Rozwijająca się w coraz szybszym tempie technologia Przemysłowego Internetu Rzeczy (IIoT) wpłynie na wiele aspektów związanych z procesem produkcyjnym, działalnością poszczególnych gałęzi przemysłu, a nawet z życiem codziennym każdego z nas.
Umiejętne wykorzystanie mocy technologii i narzędzi IIoT, czyli de facto koncepcji Przemysłu 4.0, spowoduje szeroko idące zmiany nie tylko w branżach produkcyjnych, ale także w globalnej gospodarce. Według raportu firmy Accenture z roku 2015r. w ciągu najbliższych piętnastu lat wspomniane technologie przyniosą światowej gospodarce 14,2 biliona dolarów.
Pozytywny wpływ na przemysł będzie odczuwalny jednak tylko przez te podmioty, które wykorzystają całościowy potencjał owych technologii. Przemysłowy Internet Rzeczy bowiem to nie tylko nowinka technologiczna ? to wstęp do fundamentalnej zmiany sposobu pracy ludzi i przedsiębiorstw.
Niejako decentralizuje on decyzyjność w zakładach produkcyjnych, wcześniej bowiem szczegółowe informacje i parametry pracy były dostępne tylko w centralnym pomieszczeniu kontroli. Powoli zatem odchodzić się będzie od trybu pracy ?zadanie-pracownik?, a organizacja pracy skupi się na rozwiązywaniu konkretnych problemów, wspierając pracowników przez umożliwienie im lepszego wglądu w przebieg procesu i pracę urządzeń. Technologie IIoT umożliwiają więc rozszerzenie myślenia inżyniera automatyka, ułatwiając mu podejmowanie decyzji, ale nie decydując za niego.
Bezproblemowa łączność
Aby móc to osiągnąć, niezbędny jest niezawodny i bezpieczny protokół komunikacyjny, przeznaczony do obsługi komunikacji danych przemysłowych, taki jak np. OPC UA (OLE for Process Control, Unified Architecture).
Architektura ta, stanowiąca kluczową część koncepcji Przemysłu 4.0, działa z powodzeniem na serwerach, czujnikach podłączonych do sieci, głównych systemach operacyjnych (Windows i Linux), systemach operacyjnych czasu rzeczywistego, a nawet urządzeniach pozbawionych jako takiego systemu operacyjnego. OPC UA pozwala na łączność i transmisję danych pomiędzy urządzeniami i systemami, umożliwiając przekazywanie informacji wymaganych przez nowoczesne przedsiębiorstwa.
Zgodnie z oczekiwaniami, producenci implementują architekturę OPC UA w swoich urządzeniach, począwszy od małych czujników sieciowych, aż po sterowniki ? przyspieszając tym samym rewolucję w przepływie informacji. Skala tych przemian sugeruje, że przyjęcie standardu OPC UA, a w konsekwencji przejście w całości na architekturę IIoT, może zająć jeszcze trochę czasu. Spowodowane jest to faktem, że starsze architektury, wymagające znacznych nakładów finansowych, nie mogą zostać zastąpione hurtowo, ot tak. Dlatego też złotym środkiem jest stopniowa migracja w kierunku Przemysłowego Internetu Rzeczy, jak chociażby systematyczne wdrażanie i wykorzystanie architektury OPC UA. Użytkownicy muszą przecież mieć możliwość operowania swoją obecną infrastrukturą (często opartą na klasycznym OPC), przygotowując się do implementacji IIoT.
Dla powyższych celów odpowiednim rozwiązaniem jest używanie serwerów proxy OPC UA, opakowując niejako transmisję w nową architekturę ? aplikacja klienta obsługująca OPC UA będzie w stanie łączyć się z serwerem opartym na klasycznym OPC, a klient OPC połączy się bezproblemowo z serwerem opartym na OPC UA. Dla przykładu, interfejsy operatorskie człowiek-maszyna (HMI) w większości wciąż wykorzystują protokół OPC, ale będą mogły pracować w nowym standardzie. Umożliwi to operatorom pracę na swoich aktualnych systemach, dodatkowo zapewniając łączność z nowymi urządzeniami, w miarę ich dodawania.
Dlatego tak ważny jest pomost pomiędzy klasyczną, dobrze przyjętą i sprawdzoną technologią a nowymi rozwiązaniami. Komunikacja OPC z OPC UA ułatwi i przyspieszy adaptację technologii Przemysłowego Internetu Rzeczy do branży produkcyjnej, ponieważ przedsiębiorcy zrównoważą wydatki na nowe technologie ze zwrotem już poniesionych nakładów inwestycyjnych. Wraz z upływem czasu tradycyjne rozwiązania będą stopniowo wycofywane, jednak to UA Proxy czy pakowanie sygnałów pod architekturę UA przygotowują grunt pod rewolucję IIoT.
Autor: Darek Kominek jest dyrektorem ds. produktów w firmie Matrikon, będącej częścią Honeywell Process Solutions.
Tekst pochodzi z nr 2/2017 magazynu "Control Engineering". Jeśli Cię zainteresował, ZAREJESTRUJ SIĘ w naszym serwisie, a uzyskasz dostęp do darmowej prenumeraty w formie drukowanej i/lub elektronicznej.
